Dokumentacje cen transferowych za okres pandemii Covid-19

W wyroku z 23 października 2024 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu stwierdził, że podatnik w latach 2019–2020 osiągnął zbyt niski dochód z transakcji sprzedaży mebli na rzecz podmiotu powiązanego, który był jego głównym odbiorcą.

Sąd oparł swoją ocenę na kilku kluczowych przesłankach:

Z dokumentacji cen transferowych wynikało, że podatnik nie ponosił ekonomicznego ryzyka związanego ze zmianami na rynku, ponieważ cała jego produkcja była przeznaczona wyłącznie dla powiązanego nabywcy.
W analizowanym okresie (lipiec 2019 – czerwiec 2020) ogólna rentowność sprzedaży mebli przez ten podmiot powiązany nie uległa pogorszeniu, mimo trudności rynkowych spowodowanych pandemią COVID-19.
Dane porównawcze wskazywały, że inne przedsiębiorstwa działające w tej samej branży utrzymały stabilną rentowność w latach 2015–2020, a ich wyniki finansowe nie pogorszyły się również w latach 2019–2020, co sugeruje, że odpowiednio dostosowywały ceny do zmian kosztów i poziomu zamówień.
WSA uznał, że nie było podstaw do ustalenia takiego poziomu cen w transakcjach kontrolowanych, który skutkował marżami odbiegającymi od marż osiąganych przez porównywalne, niezależne podmioty działające na rynku. W tym celu przyjęto dane porównawcze z lat 2017–2020.

Zdaniem sądu, spadek zamówień ze strony głównego klienta, będącego częścią tej samej grupy kapitałowej, nie usprawiedliwiał obniżonej rentowności działalności produkcyjnej podatnika. W konsekwencji sąd potwierdził, że podmiot, który nie ponosi ryzyka rynkowego, nie powinien przyjmować na siebie negatywnych skutków sytuacji rynkowej – w tym także spadków zamówień.

Sygnatura wyroku: I SA/Wr 422/24.